Mikaszówka - wieś powstała z rudni jaka istniała w tym miejscu od połowy XVII wieku i do roku 1826 była prowadzona przez mazowieckie rody Domuradów i Skrodzkich. Nazwa osady pochodzi z języka litewskiego i ma zdaniem prof. Falka podwójną genealogię; może oznaczać "jąkanie się , ryczenie" lub pochodzi od nazwy osobowej Mikas i oznacza "wieś Mikasza". Centralne miejsce wsi zajmuje kościół pod wezwaniem Marii Magdaleny wybudowany w 1907 roku. Jego wnętrze urządzone jest w tradycyjnie puszczańskim stylu. W środku odnajdujemy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i patronki - św. Marii Magdaleny. Ołtarze boczne oddane są pod opiekę św. Józefa i św. Antoniego oraz Matki Boskiej Boruńskiej. Obok kościoła znajduje się 10 metrowa dzwonnica. Idąc od kościoła na południe stajemy na śluzie Mikaszówka. Śluza zbudowana została w 1828 roku przez Wojciecha Korczakowskiego. Korczakowski już jako cywilny inżynier nadzorował budowę największej liczby śluz na kanale. Był on też kierownikiem pierwszego w Polsce zakładu produkującego smołowiec (asfalt drzewny) we wsi Wólka Pszędowa (obecnie Lesnoje na Białorusi).

Kurzyniec - śluza kanałowa na granicy polsko-białoruskiej. Śluza zbudowana została przez Konstantego Jodko i Fryderyka Wielchorskiego w 1829 roku. Dawniej po drugiej stronie śluzy, którą pokonywało się przez most zwodzony, znajdowała się wieś Kurzyniec. Założona została przed rokiem 1645 jako niewielka osada rudników zwana od nazwiska założyciela rudy - Komorowskiego. W 1688 osadę zwano Rudą na Hańczy, zaś w XIX wieku była siedzibą strażnika leśnego. Z opowiadań miejscowych wynika, że w roku 1939, po wkroczeniu tu Rosjan, mieszkańców wywieziono lub zastrzelono; jeszcze teraz nad brzegiem Kanału znajduje się czasem ludzkie kości. Obecnie po wiosce nie pozostał żaden ślad, a pola uprawne zarosły lasem.