Mikaszówka - wieś powstała z rudni jaka istniała w tym miejscu od połowy XVII wieku i do roku 1826 była prowadzona przez mazowieckie rody Domuradów i Skrodzkich. Nazwa osady pochodzi z języka litewskiego i ma zdaniem prof. Falka podwójną genealogię; może oznaczać "jąkanie się , ryczenie" lub pochodzi od nazwy osobowej Mikas i oznacza "wieś Mikasza". Centralne miejsce wsi zajmuje kościół pod wezwaniem Marii Magdaleny wybudowany w 1907 roku. Jego wnętrze urządzone jest w tradycyjnie puszczańskim stylu. W środku odnajdujemy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i patronki - św. Marii Magdaleny. Ołtarze boczne oddane są pod opiekę św. Józefa i św. Antoniego oraz Matki Boskiej Boruńskiej. Obok kościoła znajduje się 10 metrowa dzwonnica. Idąc od kościoła na południe stajemy na śluzie Mikaszówka. Śluza zbudowana została w 1828 roku przez Wojciecha Korczakowskiego. Korczakowski już jako cywilny inżynier nadzorował budowę największej liczby śluz na kanale. Był on też kierownikiem pierwszego w Polsce zakładu produkującego smołowiec (asfalt drzewny) we wsi Wólka Pszędowa (obecnie Lesnoje na Białorusi).

Śluza Kudrynki - ostatnia będąca w stanie czynnym śluza na Kanale Augustowskim wykonana w korycie Czarnej Hańczy. Zaprojektowana przez I. Prądzyńskiego, zaś zbudowana w latach 1828-29 przez oficerów Korpusu Inżynierów por. E.T. Bielińskiego i ppor. Michała Horaina. Śluza posiada 43,30 m długości, 5,94 m szerokości i spad wody 2,27 m. Wszystkie urządzenia pomimo, że zaprojektowane w latach dwudziestych XIX stulecia działają sprawnie do dziś.