Mikaszówka - wieś powstała z rudni jaka istniała w tym miejscu od połowy XVII wieku i do roku 1826 była prowadzona przez mazowieckie rody Domuradów i Skrodzkich. Nazwa osady pochodzi z języka litewskiego i ma zdaniem prof. Falka podwójną genealogię; może oznaczać "jąkanie się , ryczenie" lub pochodzi od nazwy osobowej Mikas i oznacza "wieś Mikasza". Centralne miejsce wsi zajmuje kościół pod wezwaniem Marii Magdaleny wybudowany w 1907 roku. Jego wnętrze urządzone jest w tradycyjnie puszczańskim stylu. W środku odnajdujemy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i patronki - św. Marii Magdaleny. Ołtarze boczne oddane są pod opiekę św. Józefa i św. Antoniego oraz Matki Boskiej Boruńskiej. Obok kościoła znajduje się 10 metrowa dzwonnica. Idąc od kościoła na południe stajemy na śluzie Mikaszówka. Śluza zbudowana została w 1828 roku przez Wojciecha Korczakowskiego. Korczakowski już jako cywilny inżynier nadzorował budowę największej liczby śluz na kanale. Był on też kierownikiem pierwszego w Polsce zakładu produkującego smołowiec (asfalt drzewny) we wsi Wólka Pszędowa (obecnie Lesnoje na Białorusi).

Śluza Tartak - jest śluza, która nie była ujęta w projektach Prądzyńskiego. Wybudował ją w latach 1837 - 1838 inżynier cywilny Jakub Szeffer, zasłużony przy budowie kolei warszawskiej. Nazwa śluzy wywodzi się od starego tartaku należącego do skarbu litewskiego; po raz pierwszy pojawiła się w roku 1782.